Po śmierci o. Kozłowskiego, widziałem, że ludzie przez niego uformowani, nadal trwają w dziełach przez niego założonych, chcą je kontynuować – i to mnie pociągało. Dlatego chciałem być w Łodzi razem z tymi ludźmi – razem z nimi działać, tak samo walczyć, tak samo pracować.

Pochodzi ojciec z Kerala w Indiach. Proszę powiedzieć jak wygląda tam sytuacja Kościoła? W Indiach mieszka około 1.2 miliarda osób, ale tylko 2.5% z nich to chrześcijanie. Większość z nich żyje na południu kraju a Kerala to jeden ze stanów południowych. W Kerala chrześcijanie stanowią 18% społeczeństwa a duża ich część to katolicy, chociaż w zasadzie wszystkie inne wyznania chrześcijańskie są zawarte w tej liczbie. Mamy 46 biskupów, wliczając w to biskupów przebywających na emeryturze a kościół katolicki w Kerala jest bardzo aktywny i pełen życia. Jednakże niektóre rodziny są wyznawcami "tradycyjnej" wiary a około 80% stanowią katolicy praktykujący.  

Listy św. Pawła pokazują, że jedną z częstszych przyczyn konfliktów między wspólnotami i wewnątrz nich są poglądy na temat praktykowania pobożności. Jedni wywodzą się ze środowiska konserwatywnego, inni z bardziej liberalnego. Problem pojawia się wtedy, gdy jedni drugim zaczynają udowadniać, że czegoś nie powinni robić, bo… jest to sprzeczne z Prawem Bożym.

Aby być dobrym liderem lub animatorem, trzeba mieć pewną wizję. Lider musi wiedzieć w jakim kierunku ma prowadzić grupę. Jeśli tego kierunku nie ma, jeśli go nie rozumie i nie widzi – to wspólnota prędzej czy później zacznie dryfować.

Przedstawiam skrótowo historię ruchu charyzmatycznego. Jak się to wszystko zaczęło i w jaki sposób dotarło na nowo do Kościoła Katolickiego. Piszę „na nowo”, ponieważ źródło ruchów charyzmatycznych mamy w Nowym Testamencie, czyli w pismach skierowanych do wspólnot, których głową i autorytetem był św. Piotr i jego następcy.

Jest rzeczą wielce niebezpieczną chcieć prowadzić wszystkich tą samą drogą do doskonałości. św. Ignacy z LoyoliTo zdanie jest fundamentalną zasadą św. Ignacego. Bóg prowadzi każdego inną drogą, o czym muszą pamiętać kierownicy duchowi, animatorzy i liderzy. Dowodem na to jest fakt, że życie każdego z nas jest odmienne. Dlatego w szkole św. Ignacego poszczególne osoby traktujemy zawsze indywidualnie (np. nie ma rekolekcji ignacjańskich bez indywidualnych rozmów).

Czy mogę otwierać sobie Pismo święte i w ten sposób rozwiązywać niektóre problemy?Zetknęłam się z różnymi opiniami. Niektórzy są temu przeciwni, mówiąc, że jest to forma wróżenia. Inni znowu mówią, że w ten sposób otrzymujemy światło od Boga. Jak to jest w rzeczywistości?  

Osobista modlitwa lidera i animatora musi być modlitwą odważną! Czasem zastanawiamy się, skąd jedna osoba ma tyle wewnętrznej odwagi i siły duchowej, a drugiej, choć równie pobożnej, zupełnie takich cech brak. Otóż Pismo święte mówi nam, że istnieje coś takiego, jak modlitwa odważna. Jest to modlitwa, po której natychmiast następuje czyn. Możemy też nazwać ją modlitwą czynu albo też modlitwą zabierającą lęk.

Najczęściej Bóg wskazuje kierunek swojej woli przez złożenie w naszym sercu pragnienia. Bazując na tym pragnieniu, jesteśmy zachęcani do kolejnych kroków, czasem bardzo trudnych. Wierne kroczenie za tym, co mówi Bóg, prowadzi do wypełnienia się Jego woli. Pokażę tę drogę na przykładzie powstałych półtora roku temu spotkań dla młodzieży, nazwanych Uwielbieniową Łodzią Ratunkową.

Czy wiesz, że gdy zapraszamy Ducha Świętego, to On naprawdę do nas przychodzi? Chce się z nami zaprzyjaźnić i codziennie nam pomagać. Ale chce nas też posyłać, żebyśmy my zrobili coś dobrego dla innych. Duch Święty nie przychodzi do nas z pustymi rękami, ale przynosi nam wyjątkowe prezenty. Są one niewidzialne, a jednak gdy je dostaniesz – nawet inni zauważą, że je masz.