„Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył: stworzył ich mężczyzną i niewiastą” (Rdz 1,27). I przeznaczył ich Bóg do wspólnego dzieła, aby zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną (por. Rdz 1,28). Bóg obdarzył ich tak silną więzią, że „opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem” (Mt 19,5). Stworzył ich Bóg jednak innymi – nie po to, by ze sobą rywalizowali, ale by się uzupełniali.

„Mężczyzna myśli tylko o jednym, a kobietę zawsze głowa boli”. Jest taki dowcip o małżeństwie, które wybrało się do ZOO. Kiedy przechodzili obok klatki z małpami, atrakcyjna małżonka wpadła w oko młodemu gorylowi. Samiec wciągnął ją do klatki i zaczął swoje małpie, niedwuznaczne zaloty. Nieszczęsna kobieta zaczęła wołać do męża o ratunek. Ten, niewiele myśląc, krzyknął do żony: „Powiedz mu, że cię głowa boli!”.

Co robić, kiedy od rozwiedzionych znajomych słyszymy takie słowa?

Czy można kontrolować czyjeś zachowanie np. poprzez czytanie jego wiadomości na Facebooku? 

Jak się modlić, żeby Bóg pomógł znaleźć męża/żonę? Czy mogę w ogóle o to prosić?

Tym razem pytanie tylko dla małżonków.

Czasem ludzie upatrują w terapii rozwiązania wszystkich swoich problemów, oczekują, że ktoś inny zdejmie im z pleców ciężar ich życia. A z własnym życiem trzeba się ciągle mierzyć, i nikt tego za nas nie zrobi. Z drugiej strony – warto skorzystać z pomocy, gdy trudno z nim sobie poradzić – mówi Bogdan Kosztyła, teolog i psycholog z łódzkiego „Domu Miłosierdzia”.  

W niedzielne popołudnie odwiedzam Beatę i Jacka w ich domu. Są małżeństwem od dwudziestu lat, mają dwoje dzieci: Michasię i Kubę. W tym roku świętowali swój okrągły jubileusz na Jasnej Górze. Nakryty stół czeka na gości. Świece, zaparzona herbata, domowe wypieki i ogień w kominku stwarzają ciepłą atmosferę do rozmowy o ich życiu, problemach i Bogu.

Nieraz słyszymy „Otrzymałam/otrzymałem orzeczenie o nieważności mojego małżeństwa”. A co to znaczy? Czy małżeństwo może być „nieważne”? Co może być przesłanką do takiego stwierdzenia? Kto o tym decyduje? To tylko niektóre pytania, które mogą się pojawiać w tym kontekście. Małżeństwo jest sakramentem, znakiem, przez który Bóg wkracza we wspólne życie kobiety i mężczyzny. Posługuje się On widocznymi znakami, by obdarzyć małżonków swoją łaską. Uczestnicząc w uroczystości zaślubin, jesteśmy świadkami przysięgi, nałożenia obrączek, uroczystego błogosławieństwa.

Z wielkim zapałem odwiedzamy egzotyczne kraje, fascynujemy się odmiennymi kulturami, a zapominamy, że obok żyje człowiek – tak skomplikowany i złożony, że życia nie starczy, by go zrozumieć. A może wcale nie o zrozumienie tutaj chodzi, ale o zaakceptowanie i przyjęcie go takim, jaki jest?