Doświadczyłeś miłości Boga, przemiany życia, uzdrowienia lub uwolnienia? Napisz do nas swoje świadectwo! Podziel się dobrocią Boga.

PODEJMIEMY PODEJMIEMY KAŻDE ZAPROSZENIE, DOSTOSUJEMY FORMACJĘ DO KONKRETNYCH POTRZEB

Jak modlić się o uzdrowienie? Co robić, gdy ono nie przychodzi? Czy cierpienie jest nam potrzebne? Krzyż, wdzięczność, wytrwała modlitwa, błogosławieństwo, wierność… to tematy najnowszej książki Marcina Zielińskiego, zatytułowanej Między cierpieniem a uzdrowieniem.

Jakiś czas temu bp Czaja powiedział, że nie można używać nazwy "Msza z modlitwą o uzdrowienie". Jak rozumieć te słowa?

Czy jest jakaś różnica między modlitwą o uzdrowienie a modlitwą o uwolnienie?

Pan Bóg potrzebuje ludzi, którzy powiedzą Mu: „Jestem gotowy. Oddaję Ci siebie, zrób ze mną, co zechcesz”. Idzie czas wielkiego duchowego przyspieszenia – świadectwa, które słyszymy na spotkaniach modlitewnych i to, co Pan Bóg robi z ludźmi, jest niezwykłe. A Bóg nadal potrzebuje rąk do pracy. Jednak to, co robisz dla Boga, nigdy nie może stać się dla ciebie ważniejsze niż to, kim w Nim jesteś.

Dlaczego jednych Bóg uzdrawia a innych nie? Czyżby chrześcijaninowi, który nie wygra z chorobą, brakowało wiary, motywacji? Nigdy nie miałem wątpliwości, że Bóg chce uleczyć każdego człowieka z każdej choroby – czy to duchowej, czy psychicznej, czy też fizycznej.

Bóg pragnie, abyśmy działali w różnych obszarach naszego życia w sposób nadprzyrodzony. On nie powołuje nas, byśmy działali nasza własną mocą, ale w Duchu Świętym. Jeśli jesteś urzędnikiem, Bóg nie powołał cię tam, żebyś swoją pracę wykonywał o własnych siłach. On chce, abyś był miejscem nadprzyrodzonego działania Bożego w twoim biurze! Sam Bóg pragnie nas obdarzyć nadprzyrodzoną skutecznością w różnych obszarach naszego życia – w życiu rodzinnym, w posłudze uzdrowienia, w pracy, we wspólnocie…

Kiedy prosiliśmy Boga o uzdrowienie, On kazał nam poczekać. Ale za to później obdarował nas potrójnie! Poza darem uzdrowienia i umocnienia naszego małżeństwa, otrzymaliśmy jeszcze inny prezent: dar szczególnej relacji z Nim samym. A my prosiliśmy tylko o jedno…

Nie wierzyłem, że poradzę sobie „na wolności”, że jest coś więcej niż nałóg. Trudno przełknąć taką prawdę. Trochę tak jednak jest: nawet jeżeli jakimś cudem wygryziesz sobie wolność, nie masz mocy, aby uleczyć rany, które zło – i ty sam – zadaliście sobie. Tylko Jezus może to zrobić. Tylko On może przywrócić ci nadzieję, że lata nałogu cię nie definiują. Że jesteś czymś więcej niż swoją słabością. Tylko Bóg może wskrzesić w Tobie to, co zostało zabite.