Czy można się modlić za kogoś, kiedy nie jest się w stanie łaski uświęcającej?

Jak sobie poradzić z grzechami, których nie potrafimy zwalczyć?

W ostatniej już części rozważań poświęconych duchowości Odnowy Charyzmatycznej przyjrzymy się kilku jej rysom, które sprawiają, że Odnowa przyciąga tak wiele osób, że wspólnoty ciągle się rozrastają i angażują się w sposób bardzo aktywny w życie Kościoła. Człowiek nie jest stworzony do życia w samotności i w pojedynkę, ale został powołany do życia we wspólnocie, i więcej jeszcze, jak uczy nas Sobór Watykański II – do zbawienia również idziemy we wspólnocie. Zobaczmy więc, jak realizuje się to w Odnowie Charyzmatycznej.