W Domu Miłosierdzia podczas terapii spotykam osoby, które czasem mówią o swoim uzależnieniu od pornografii. Sięgają po nią, mimo iż mają świadomość, że jest to coś złego, co utrudnia im relacje małżeńskie czy sposób funkcjonowania w codziennym życiu. Ale społeczne przyzwolenie na korzystanie z pornografii oraz jej obecność w przestrzeni publicznej sprawiają, że stykają się z nią nawet małe dzieci.

Bóg składa we mnie całą pełnię łaski, gdy przyjmuję Komunię świętą. Przychodzę na spotkanie modlitewne i jest rewelacyjnie. Przeżywam w tej łasce kilka dni, ale potem mam wrażenie, że trochę mi jej wyleciało. Którędy nam ona ucieka? Zaryzykowałbym stwierdzenie, że przeważnie przez głowę – przez nasz sposób myślenia, ale także przez postawę serca…

Kiedy spotykamy się z o. Zygmuntem Kwiatkowskim SJ, odnosimy wrażenie, że jest to człowiek głęboko spokojny. Opowiadając o sytuacji chrześcijan na Bliskim Wschodzie, ma z pewnością przed oczami swoich znajomych i przyjaciół. To pewnie dlatego waży słowa, by oddać najwierniejszy obraz tego, w jakiej rzeczywistości żyją oni obecnie.

Gdy emocje w nas się gotują, gdy życie płynie nie w tę stronę, którą wybraliśmy, gdy Pan Bóg nie daje szybkich rozwiązań, gdy ktoś wystawia nasze nawrócenie na próbę… jak reagujemy? Zrzędzimy, krytykujemy, kłujemy sarkazmem lub użalamy się nad sobą. Po pewnym czasie staje się to naszą drugą naturą. Ot, taka narodowa choroba cywilizacyjna: Polacy-lubią-ponarzekać. A co na to Jezus?