Czasem Bóg delikatnie stuka cię w ramię, a ty rozpoznajesz, że to On, i Mu odpowiadasz. Czasem musi cię trzasnąć gałęzią i dopiero wtedy reagujesz, ale zdarza się, że musi walnąć cię kilkucalową deską w głowę. W moim wypadku zmuszony był użyć deski nawet kilka razy… Aż wreszcie pojąłem, że wszystko, co w życiu osiągnąłem, było możliwe dzięki Jego błogosławieństwu – mówi Jonathan Bean.

„A kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada. Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański – tam wolność. My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu” (2 Kor 3, 16-18).

Nie ma sprawy, z którą Maryja sobie nie poradzi. Nie ma problemu, którego nie przedstawi Bogu, ani człowieka, którego odrzuci. Nie ma też prośby, na którą Bóg odpowie Jej „nie”, bo Ona zawsze mówiła Bogu „tak”.   W liceum Bogiem specjalnie nie zawracałem sobie głowy. Żyłem sam sobie, a On był, ale w „innej galaktyce”. Byłem przekonany, że spotkam Go dopiero po śmierci, a tymczasem życie należy do mnie. W pewnym momencie jednak zacząłem szukać czegoś więcej, bo to, co dawał świat, nie nasycało mojego serca.

Gdy byłem daleko od Boga, nie pojmowałem przykazań jako Ojcowskich rad, których celem jest oszczędzenie mi cierpienia, ale jako wymyślone na chybił trafił przepisy, które Kościół bezczelnie narzuca wszystkim dookoła. Seks przed ślubem to grzech – „i co z tego?”. Nie znając nauczania Kościoła, żyjąc stereotypami na jego temat, będąc wreszcie „poza nim” (nawet chodząc na Mszę co niedzielę), można to nauczanie odebrać jako bezpodstawną interwencję albo atak na moje prawo do robienia ze sobą tego, na co mam ochotę. Będąc osobą niewierzącą, pytałem często „i co z tego, że Kościół tak mówi?”. Nie zakładałem czystości jako stanu naturalnego, służącego człowiekowi, a wręcz przeciwnie.