Presja zmian, która nasila się w świecie zawodowym i dotyka niemal wszystkich zawodów, w każdym człowieku może wywołać uczucie przeciążenia pracą. Psychologowie wskazują, że ta konieczność ciągłych zmian wywołuje u nas znaczny stres. A w poczuciu bezradności i braku perspektyw – człowiek nie potrafi już emocjonować się swoją pracą. Jak więc rozpoznać u siebie wczesne objawy wypalenia zawodowego? I jak mu zapobiec?

W okresie dojrzewania zauważyłam, że coś jest ze mną nie tak. Nie potrafiłam się zakochać w żadnym chłopaku, za to pojawiały się obsesyjne zauroczenia różnymi dziewczynami. Wydało mi się to dziwne. Problem trwał latami, lecz spychałam go, nie chcąc go nawet nazwać po imieniu. Dopiero po nawróceniu zaczęłam się tym coraz bardziej niepokoić i zrozumiałam, że nadszedł czas, by zmierzyć się z tym problemem i otworzyć zamknięte od wielu, wielu lat drzwi. Od tego momentu zaczęłam szukać pomocy…

Przez wieki pewien fragment Pisma świętego był skandalem, zgorszeniem, powodem sporów teologów i schizm pierwotnego Kościoła. Bo jak tu zgodzić się z tym, że Bóg płakał, cierpiał, umarł, że był dzieckiem kobiety, a nawet… że kiedyś miał kryzys?

„Broń, którą posługujemy się w naszej walce, nie jest bowiem ludzka, ale od Boga czerpie moc zdolną zniszczyć twierdzę. Burzymy rozumowania i wszelkie przeszkody wznoszone przeciwko poznaniu Boga, a wszelką myśl bierzemy do niewoli, aby doprowadzić ją do posłuszeństwa Chrystusowi” (2 Kor 10,4-5)