Przyjrzyjmy się krótko wydarzeniom Soboru Watykańskiego II. Odbyła się wówczas debata, która okazała się być bardzo ważną dla Odnowy w Duchu Świętym. Sprawa dotyczyła charyzmatów. Owoce dyskusji dotyczącej wyrazu „charyzmat” zostały spisane w Konstytucji Dogmatycznej, którą też po krótce omówimy.

Czy dar języków we wspólnocie może wystąpić tylko podczas modlitwy uwielbienia? Dlaczego osoba modląca się językami nie wie co mówi mimo że jest świadoma? I dlaczego mówienie językami to tylko dźwięki...? Może inaczej ludzie będący świadkami takiej modlitwy słyszą to co dana osoba wypowiada i im się wydaje że to są wyrazy, słowa, niejako jakby jakieś pełne zdania, a nie dźwięki wydawane...Więc jak to jest? Na modlitwie uzdrowienia byłam świadkiem modlitwy w nieznanym języku: jedna osoba mówiła a druga tłumaczyła - czy to w takim razie jest forma przekazu dla wspólnoty, czyli proroctwo w językach? Karolina.

Nasze życiowe budowanie przypomina budowanie domu. Jest to może obraz trochę dziecinny, ale pomoże nam rozpoznać, na czym się w życiu opieramy. Budować musimy z czegoś trwałego i szlachetnego, z jakiegoś cennego kruszcu, ze złota. Dlaczego? Dlatego, że ten dom, jak mówi Pismo Święte, będzie przechodził próbę ognia. Jeżeli zbudujemy go z tektury, ze słomy czy z jakichś innych materiałów zastępczych - spłonie i my także w jakiś sposób zostaniemy nadpaleni, nam także stanie się krzywda.

Charyzmat proroctwa w wąskim znaczeniu jest "mówieniem w imieniu Boga" lub "przedstawianiem woli Bożej", a w dawnym rozumieniu "wezwaniem skierowanym do ludu Bożego", które ma doprowadzić do przemiany serc i do nawrócenia. Serafin Falvo określa proroctwo jako "specjalną wiadomość z nieba".